In Nederland en België komen ze dan ook minder vaak voor, al neemt hun aantal de laatste jaren sterk toe.
De blauwborst is iets kleiner dan een mus. De bovenzijde is bruin van kleur, de onderzijde is grijs en lichter dan de bovenzijde. De keel en de borst van het mannetje zijn in het zomerkleed helderblauw, met daaronder een zwarte en een bruine borstband. Het vrouwtje en het mannetje in het winterkleed hebben beide een witte keel, de basis van de staart is roestrood van kleur. Voor de leek is de blauwborst een onbekend vogeltje. Dat komt vooral omdat het geen huis- en tuinvogel is, maar een bewoner van waterrijke gebieden waar ze in wat zompige terreintjes met een dichte vegetatie waarin wat ijle struiken voorkomen. Op die plaatsen kan men hem als men de zang kent, ze ook zingend vinden.
De soort is niet bedreigd, het gaat de laatste tijd zelfs beter dan vroeger. Een goed beheer van natte gebieden dat zich aanpast aan de blauwborst kan ons alleen maar voor het verdwijnen behouden. Zo'n juweeltje van een vogel is het dat wel waard.